Home » Vrijwilligerscentrale » Informatie voor vrijwilligers » Vrijwilligers vertellen...

Vrijwilligers vertellen...

Vrijwilligerswerk is er in verschillende soorten en maten. Regelmatig laat de Vrijwilligerscentrale een interview lezen met een vrijwilliger uit gemeente De Bilt.

Vrijwilliger Frank van Accoladezorg

23-03-2023 - "Ik ben Ferry, 46 jaar en ik woon samen met mijn vriendin in Bilthoven. Ik werk al ruim 3,5 jaar als vrijwilliger bij De Wijngaard en op dit moment zit ik in een re-integratietraject".

Welke vorm van vrijwilligerswerk doe je?

“Hiervoor had ik een kantoorbaan maar ik wilde graag meer afwisseling. Dit vrijwillige chauffeurswerk is erg leuk om te doen. En op deze manier kan ik wat betekenen voor ouderen. De afgelopen 3 jaar bracht ik twee á drie keer per week de bezoekers naar de Dagbesteding in De Wijngaard. Ik wil vooral bezig zijn met mensen, dat trekt mij aan. Momenteel rijd ik, in verband met mijn nieuwe baan, eens per week voor de Wijngaard. Een mooie combinatie voor de komende periode.”

Wat levert het je op?

"Ik krijg voldoening door te werken met de ouderen. Tegelijkertijd beteken ik ook iets voor de partner of mantelzorger van de oudere die ik ophaal. Doordat we de oudere regelmatig naar de Dagbesteding brengen, kunnen ze langer in hun eigen thuisomgeving blijven. Soms hoor ik ook van de mantelzorger of partner dat ze 's middags even iets voor zichzelf kunnen doen. Het is fijn om op deze manier ook iets voor hen te betekenen. En zolang dit kan, is dit eigenlijk al een toevoeging aan het langer thuis wonen van een oudere."

Welk mooi moment kun je delen?

"Ik vind het mooi dat ik bezoeker H. mag ophalen. H. is 95 jaar en woont nog alleen thuis. Het is een prettige man en ik ben blij dat ik dat voor hem mag doen. Sommige bezoekers gaan na een tijdje ook voor vast wonen in De Wijngaard. Het is leuk om ze dan weer even te zien, ze herkennen mij dan ook nog.

Ik hoop dat ik naast mijn werk, nog voor één dag vrijwillige chauffeurswerk kan blijven doen.

Ben je geïnteresseerd in vrijwilligerswerk bij Accolade Zorg De Wijngaard? Kijk dan eens hier bij de Vacaturebank van de Vrijwilligerscentrale van MENS De Bilt.

Interview met Ria en Maryke vrijwilligers van vrijwilligerscentrale MENS De Bilt

13-2-2023 - Kent u de vrijwilligerscentrale in gemeente De Bilt? We hopen van wel, maar het zou kunnen van niet. Zo niet, hopen we dat dat snel gaat veranderen. Wij zijn Ria Aalders en Maryke van der Kam, sinds een kleine 2 jaar runnen we als vrijwilliger de vacaturebank van de vrijwilligerscentrale De Bilt, onderdeel van MENS De Bilt. Na ons werkzame leven wilden we beiden nog een zinvolle bijdrage leveren aan de maatschappij.

Vacaturebank Vrijwilligerscentrale MENS De Bilt
Bij de vrijwilligerscentrale gaan organisaties op zoek naar een vrijwilliger en mensen op zoek naar vrijwilligerswerk. Een koppeling van vraag- en aanbod dus. We beheren de website waarop de vacatures staan (frontoffice en backoffice), voeren gesprekken met ‘’zoekende’’ vrijwilligers. Benaderen nieuwe organisaties om vacatures te plaatsen, redigeren vacatureteksten en adviseren waar nodig, Interviewen maandelijks een vrijwilliger over zijn/haar werkzaamheden, plaatsen vacatures in de spotlight en beheren de inbox van de mail voor wat betreft de vacaturebank.

Wij (Ria en Maryke dus) komen op dinsdagmiddag een paar uur naar kantoor (Molenkamp De Bilt) en werken verder vanuit huis. Met de moderne communicatiemiddelen gaat dat soepeltjes en snel. Op dinsdagmiddag nemen we de inbox door, beantwoorden de mailtjes, overleggen met Yasmina, de coördinator van de vrijwilligerscentrale en doen verder wat voor handen is. Gemiddeld werken we ieder een dagdeel per week, wat meer in drukke tijden, wat minder wanneer het rustig is. De sfeer is goed en collegiaal. Er is ruimte voor eigen initiatief wanneer je dat wilt.

Wil je ons komen versterken?
Ben je een ‘’verbinder’’, hou je van het opbouwen van een relatie met mensen of organisaties, dan is dat een goede start! Het werk is heel gevarieerd, het ene moment ben je puur administratief bezig, het andere moment voer je een gesprek met een externe organisatie, overleg je over een vacaturetekst of help je een kandidaat op weg. Kunnen schakelen is daarom belangrijk. Daarnaast is zorgvuldigheid nodig voor dit werk. Digitaal handig zijn is vanzelfsprekend. Goed kunnen schrijven en goed kunnen interpreteren is ook belangrijk.

Maryke stopt binnenkort, daarom zijn we op zoek naar minstens één of meer nieuwe collega(‘s). Voor meer informatie klik hier. Wil je vrijblijvend sparren, heb je interesse of heb je vragen, stuur ons dan een mailtje op vrijwilligerscentrale@mensdebilt.nl.

Wat doet de vrijwilligerscentrale MENS De Bilt nog meer?
Nieuwe ontwikkelingen bijhouden en aangesloten organisaties informeren, workshops, netwerkbijeenkomsten, banenmarkt, trainingen en andere evenementen organiseren. We werken samen met de centrales in de regio. Deze activiteiten worden uitgevoerd door Yasmina Al Mourabit, de coördinator van de vrijwilligerscentrale van MENS De Bilt. Zij is ook verantwoordelijk voor de vacaturebank. Voor meer informatie ga naar website van de vrijwilligerscentrale.

Margo - vrijwilliger in Landhuis Oud Amelisweerd

17/01/2023 - Kent u Landhuis Oud Amelisweerd? Dat mooie, grote, oude huis bij Bunnik? Misschien heeft u het al een keertje bezocht, het is de moeite waard! Lang is het huis particulier bewoond geweest. Pas eind jaren 80 kreeg het een publieke bestemming. Nu is het een mooie combi van een historisch oud huis met ruimte voor hedendaagse kunstuitingen.

Margo Jonkeren is vrijwilliger bij het Landhuis sinds 2019. Ik ontmoet haar in haar, eveneens oude huis, op bijna zichtafstand van Amelisweerd. Margo heeft een achtergrond in de jeugdzorg en heeft altijd al veel affiniteit gehad met de cultuursector; theater, musea, maar ook cultureel erfgoed. Vanwege omstandigheden moest ze helaas haar werkzaamheden in de jeugdzorg stoppen. De hele dag ‘niets’ doen vindt ze niet fijn. “Ik wilde graag vrijwilligerswerk doen op een plek waar ik normaal gesproken graag mijn vrije tijd zou doorbrengen.” En toevallig vroegen ze nieuwe vrijwilligers bij het Landhuis Oud Amelisweerd via de vrijwilligerscentrale in De Bilt. Toeval bestaat niet zeggen ze soms….

Margo, wat doe je als vrijwilliger zoals bij het Landhuis?

Ik maak deel uit van een vrijwilligerspool. In principe zijn er 4 vrijwilligers aanwezig. Tja, en wat doen we: vragen van bezoekers over de lopende expositie en het huis beantwoorden, verhalen vertellen over het huis en de expositie, kassa beheren. Daarnaast kan je ook rondleidingen verzorgen als je dat zou willen. Het leukste vind ik de interactie met bezoekers. Veel bezoekers zijn echt wezenlijk geinteresseerd in het huis en/of de expositie. Ik krijg echt energie van de ontmoetingen met bezoekers, hun verhalen en hun vragen.

Stel, ik wil vrijwilligerswerk doen bij jullie, wat kan ik dan verwachten en wat verwachten jullie van mij?

Je treft een fijne, open sfeer met gezellige collega’s. Iedereen vindt het fijn om elkaar te zien en om in het Landhuis te zijn. De organisatie biedt een goede begeleiding en waardeert echt onze inzet. Dat merk je aan alles. Ook wordt, zoals bij mij, rekening gehouden met je eigen wensen en mogelijkheden. Natuurlijk ben je flexibel, collegiaal, enthousiast, representatief, geniet je van interactie met bezoekers. Het is fijn wanneer je een beetje affiniteit hebt met kunst en/of cultureel erfgoed. Verder staan we heel erg open voor jong en oud. Wat we fijn vinden is dat steeds meer jonge mensen de weg naar het Landhuis weten te vinden. Zowel als bezoeker, exposant als als vrijwilliger. Er wordt van je gevraagd om je minstens een dagdeel per week in te roosteren, waarvan 1 dagdeel per maand in het weekend. We zijn helemaal gesloten van november tot eind maart, de rest van het jaar zijn we geopend van woensdag t/m zondag.

Iedereen die zich herkent in het profiel is welkom om zich aan te melden.

Misschien studeer je geschiedenis of kunstgeschiedenis en wil je zo je kennis en je maatschappelijke betrokkenheid verstevigen: kom dan zeker eens praten!

Aanmelden kan via het formulier op de website van het Landhuis.

Meer over het Landhuis

Sinds 2021 beheert Stadsherstel het pand en zorgt Stichting Landhuis Oud Amelisweerd voor de tentoonstellingen en het programma. De benedenverdieping van het huis is in originele staat en staat bekend om z’n handgeschilderde behang uit China en uit de ateliers van Jan Augustinus. Boven is de expositieruimte voor de solo-tentoonstellingen. Recent was er een tentoonstelling van examenkandidaten van HKU Fashion Design. Een andere happening was "Gardening’ Amelisweerd", op het snijvlak van natuur, kunst en technologie door jonge kunstenaars

Vanaf april 2023 zal werk van kunstenaar Hannah van Bart te zien zijn. Voor meer informatie over het boeiende verleden en heden van het Landhuis, ga naar de website.

Annemarie – al jarenlang vrijwilliger bij Tafeltje Dekje!

13/12/2022 - Annemarie is al zo lang vrijwilliger bij Tafeltje Dekje, dat ze niet meer precies weet hoeveel jaar het is, zeker zo'n 10 jaar, maar waarschijnlijk al wel wat langer – toch even nagevraagd en het blijken er 12 te zijn! Eén of twee keer in de week brengt ze maaltijden rond. Ook zit ze in het bestuur. Maar het gaat haar om het rijden.

Hoe werkt Tafeltje Dekje?

Mensen die niet meer zelf kunnen koken, maar wel zelfstandig thuis wonen, kunnen op doordeweekse dagen maaltijden via Tafeltje Dekje krijgen, ook als dat feestdagen zijn – nu al 55 jaar. De meeste mensen die gebruik maken van Tafeltje Dekje zijn al wat ouder. Soms maken mensen ook tijdelijk gebruik van Tafeltje Dekje.

Naast warme maaltijden brengen vrijwilligers ook vriesverse maaltijden rond. Zo'n 20 tot 25 mensen krijgen dagelijks een warme maaltijd. En zo'n 50 mensen krijgen op maandag diepvriesmaaltijden thuisbezorgd.

Bij Tafeltje Dekje zijn zo'n 20 vrijwilligers actief. Elke werkdag zijn er 3 routes die gereden worden – ook door 3 vrijwilligers dus. De vrijwilliger haalt de maaltijden om 11.30 uur op bij de Koperwiek in Bilthoven en brengt dan bij ongeveer 7 mensen een maaltijd; zo'n rit duurt ongeveer 1,5 uur. De insteek is om zoveel mogelijk dezelfde route te rijden, zodat de vrijwilliger bij dezelfde mensen komt. Dat is wederzijds prettig voor het contact.

Tijdens het rijden van de routes is Caroline aanwezig op het kantoor van Tafeltje Dekje aan de Molenkamp. Als er iets mocht zijn, kan de vrijwilliger haar bellen. Caroline gaat ook altijd langs bij nieuwe klanten om te bespreken wat ze willen en wat er kan. En ze zorgt dat er van ieder een contactpersoon bekend is bij Tafeltje Dekje.

Wat vind je leuk aan het werk?

Het leukste vindt Annemarie om de mensen even te zien en te spreken. Annemarie merkt hoe fijn mensen het vinden als je komt; je maakt dan ook altijd even een praatje. Dat hoeft helemaal niet lang te zijn, maar het contact is fijn. En dat maakt dit ook heel dankbaar werk. Soms geeft ze de maaltijd alleen af, soms is het ook nodig even te helpen met het opscheppen van de maaltijd. Het mooie is ook dat je af en toe mensen ook echt ziet opknappen doordat ze een goede, warme maaltijd krijgen.

Onlangs was er een mevrouw van 90 die na een operatie tijdelijk Tafeltje Dekje inschakelde, maar ze vond het zo prettig én lekker, dat ze besloot haar maaltijden via Tafeltje Dekje te houden!

Op vrijdag geven mensen de kaart mee met hun wensen voor de komende week – mensen kunnen uit 3 maaltijden kiezen. Soms is het nodig om mensen te helpen met het invullen van hun kaart.

Hoe en wanneer zien vrijwilligers elkaar?

De vrijwilligers hebben elke 3 maanden een rijdersvergadering; op dat overleg worden ook alle routes verdeeld, zodat iedereen tijdig weet wanneer ie rijdt. Af en toe is er een vrijwilligersuitje. En de vrijwilligers zien elkaar bij het ophalen van de maaltijden bij de Koperwiek. Het is een groep met weinig verloop.

Op zoek naar nieuwe vrijwilligers?

Zeker, Tafeltje Dekje wil graag nieuwe vrijwilligers! Nu is het soms nodig dat vrijwilligers 2 of 3x per week rijden om alle maaltijden rond te brengen. Het is fijn als ieder in principe 1x per week rijdt.

Maar er zijn nu vooral vrijwilligers nodig die de maaltijden bij de Koperwiek opwarmen en weg-breng-klaar maken. Mensen die dat in de ochtend willen doen, worden van harte uitgenodigd zich aan te melden. Waar voor het rijden het hebben van een auto nodig is, is dat hierbij dus niet het geval! Zie onderstaande links voor meer informatie.

Marijke werkt als vrijwilliger bij de Speelotheek De Bilt

08/11/2022 - Poppenhuizen, puzzels, fietsjes, steps, lego, playmobil, spelletjes. Zomaar een kleine greep uit al het speelgoed dat de Speelotheek uitleent aan kinderen, ouders en opa’s en oma’s. Kastenvol met creativiteit. De vrolijkheid in kleur en sfeer spat ervan af. Al ruim 28 jaar wordt de Speelotheek De Bilt gerund door een team van vrijwilligers en een klein bestuur. Marijke Visscher is al 28 jaar een van de drijvende krachten achter dit mooie initiatief. Ik ontmoet haar en Corrie Molenaar, ook vrijwilliger, in het gebouw van de WVT waar de Speelotheek is gevestigd.

Wil je meer weten of reageren op een van de vacatures. Klik dan hier op vrijwilliger uitlenen of bestuurslid.

Vrijwilligers Coby en Maria vertellen over hun werk in Het Lichtruim

03/10/2022 - Dinsdagavond in september. Vanavond filmavond. Supernova, een prachtige film met o.a. Colin Firth. Terwijl de eerste bezoekers binnendruppelen in Theater Het Lichtruim, zijn Maria Hoogveld en Coby de Vries druk om alles klaar te zetten voor de ontvangst van de gasten.

Maria en Coby zijn vrijwilligers bij Het Lichtruim / KunstenHuis Idea. Al 5 jaar maken zij deel uit van het team van vrijwilligers die de theatervoorstellingen, filmavonden, muzikale optredens en andere culturele activiteiten in het Lichtruim zo perfect verzorgen. Kijk maar eens op de agenda wat er allemaal te doen is in het Lichtruim.

Maria en Coby, hoe ziet een werkavond / middag eruit?

Hoe vaak werken jullie?

Wat is je motivatie om dit werk te doen?

Zijn bepaalde eigenschappen handig?

Vrijwilliger Khadijsa in het Leendert Meeshuis

28-06-2022 - Khadijsa is een bekend gezicht in het Leendert Meeshuis: collega’s en bewoners kennen haar goed en zij kent hen. Dit blijkt ook tijdens het interview in de mooie binnentuin van het huis: er wordt haar geregeld een praktische vraag door een voorbijganger gesteld. Een bewoner komt haar dwars door een border heen een bak violen brengen. Mensen weten haar te vinden en zij weet wat er speelt in dit antroposofisch verpleeghuis voor mensen met dementie. Zij werkt er ruim 7 jaar als vrijwilliger en vertelt erover.

Waarom heb je voor dit vrijwilligerswerk gekozen?

‘Door persoonlijke omstandigheden kon ik plotseling niet meer in de zorg werken, waar mijn hart lag. In die periode hielp ik vaak een buurvrouw, die zich thuis niet meer goed redde, met klusjes en koken. Zij ging wonen in het Leendert Meeshuis, een verpleeghuis voor mensen met dementie. Ik was daar bijna dagelijks en merkte: ik kan voor haar koffie zetten, maar ook meteen voor andere bewoners! De zorg had het vaak druk. Ik merkte dat ik me echt nuttig kon maken en ik miste het zorgen voor anderen. Een Teamleider merkte dit op, en vroeg me of ik niet vrijwilliger kon worden.’

Wat doe je zoal?

‘Ik doe dit nu drie dagen in de week. Ik begin meestal met de bewoners met wie ik vaste afspraken heb en daarna begeef ik me op de afdelingen. Eigenlijk ben ik overal en nergens. Zo vang ik op de wandelgang op waar het druk is en ik kan bijspringen. Ik help bij het eten, maak een wandelingetje, doe een spelletje of geef aandacht waar ik zie dat het nodig is. Ik heb ook terugkerende bezigheden, zoals helpen bij de gym. Momenteel help ik de nieuwe kapper op weg, door bewoners te halen en brengen; zij kent ze nog niet, maar ik weet precies wie het zijn. Ik vind het vooral fijn om iets te doen voor mensen die niet zoveel naasten hebben: dan voel ik echt dat ik iets toevoeg. Een goede samenwerking met de zorg is belangrijk: soms vraag ik of ik kan wandelen en zou het fijn zijn als die persoon ook aangekleed is voor die tijd. Als dat lukt, werkt dat prettig samen. Ik voel me thuis en kan veel zelf doen, dat scheelt wel. Ik ken de collega’s van de zorg ook goed en zij mij, dus dat is fijn voor de afstemming. Je bent afhankelijk van elkaar. Dat is eigenlijk wat het waardevol maakt: doordat ik bewoners en collega’s ken, weet ik goed in te schatten waar ik kan toevoegen.’

Wat is voor jou belangrijk bij het vrijwilligerswerk?

‘Voor mij is het belangrijk dat er gezien wordt wat je doet en dat zorgmedewerkers me kennen. Als je elkaar goed kent, bevordert dat de samenwerking en kan ik aanhaken bij wat er speelt. Ook belangrijk is dat de coördinator of managers weten wat er speelt op de werkvloer. Het is ook een stukje waardering als iemand je bijdrage ziet. Een toegankelijk contact is van belang: ik weet dat ik altijd terecht kan als er iets is, zonder dat ik eerst een afspraak hoef te maken. Ook zou ik onderling contact met andere vrijwilligers leuk vinden, om ervaringen uit te wisselen. Tijdens corona was dit wat moeilijk, maar nu de gezamenlijke activiteiten zoals (jaar)feesten of ander bijeenkomsten weer op gang komen, kan dit ook bijdragen.’

Aan wie zou je dit werk aanraden?

‘Aan mensen die geduldig en zorgzaam zijn. Onze bewoners zijn heel gevoelig: als je zelf de tijd neemt, dan is het mogelijk om écht contact te krijgen. Dan gebeuren er zulke leuke of onverwachte dingen: soms komt er bij iemand een scala van emoties voorbij, van blij naar boos, naar vrolijk of warrig. Het onverwachte vind ik leuk. Ik hou van de afwisseling en begeef me op meerdere afdelingen. Het is een klein huis, in een prachtige omgeving. Soms net een klein dorpje waar iedereen elkaar kent. Ik zie dat er veel mogelijk is dankzij vrijwilligers. Het gaat vooral om de extra aandacht die je kunt geven tijdens je bezigheden. Er is bijvoorbeeld een vrijwilliger voor de bloemen, maar net zo belangrijk is de aandacht die zij voor bewoners heeft tijdens haar ‘bloemenronde’. Dat sociale is dankbaar werk. Na twee weken vakantie heb ik het echt gemist.’

Ben je benieuwd naar vrijwilligerswerk bij het Leendert Meeshuis? Neem contact op met Marije Goos, Coördinator Vrijwilligers, Cultuur en Welzijn via 06-18688190.

Vrijwilligerswerk ook door jongeren

19-04-2021 - Dat vrijwilligerswerk niet alleen voor ouderen is om te doen èn het ook kortdurend kan zijn laten Fiene, Lieke en Sara zien.

De opdracht

De meiden van 12 en 13 jaar zitten in de eerste van het Jordan College. Fiene vertelt: “We moesten 5 tot 10 uur tijd besteden om iets voor een ander te doen. Maar om nou 5 uur de hond uit te laten, dat is eigenlijk een beetje saai”. Of koken voor anderen, of oppassen… vullen de andere meiden aan.

“Ik wilde eigenlijk wel wat groters doen. En samen met mama kwam ik op dit idee.
We gaan aan 30 mensen die in De Bilt wonen en ‘die het wel kunnen gebruiken’ paasontbijtjes rondbrengen”.

Best veel eitjes…

Om de ontbijtjes ook te kunnen maken en er een beetje leuk  uit te kunnen laten zien hebben Fiene, Lieke en Sara zelf alle bedrijven in De Bilt opgebeld met de vraag of ze willen sponseren. En dat is gelukt!

90 broodjes, met daarvoor het beleg, servetjes, eierdopjes en uiteraard  paaseitjes en 30 eitjes in de pan. “30 eieren koken is eigenlijk best veel!” De meiden vertellen heel enthousiast: “het is ook wel echt leuk om te doen hoor, we gaan het vooraf klaar maken met elkaar. “ Daarom gaan we zaterdag al logeren, wel een beetje vroeg op. En het is zo leuk dat alle bedrijven wel gratis eten of spullen wilden geven hiervoor”.

Op de vraag hoe ze aan de 30 adressen komen, antwoorden de meiden dat ze dit zelf via MENS De Bilt geregeld hebben. “Zij kennen mensen die alleen zijn, of zich soms alleen voelen”.

Leerzaam

Fiene vertelt “Maar we leren echt zo veel:  bijvoorbeeld bedrijven bellen! Dan worden we weer naar de manager verwezen, of moesten we weer een andere dag terugbellen. Dat bellen was vooral in het begin spannend. Dan deden we het echt samen, gingen we het opnemen”, zeggen ze lachend.

Sara zegt: “we willen vooral dat mensen een fijner gevoel krijgen” Lieke vult aan dat het klaarmaken en over alles nadenken ook eigenlijk gewoon super leuk is”.

“Zo heb ik bijvoorbeeld research gedaan naar Het Perfecte eitje”,  vertelt Fiene. “Dat gaat dus zo: Eerst de eieren met koud water opzetten. Totdat het heel erg borrelt en echt kookt. En dan zet je 7 minuten de wekker en dan is het perfect! Dat wist ik echt niet”

Logistiek

Ja dat is nog best wel een dingetje, want hoe krijg je 30 ontbijtjes mee? De meiden beginnen meteen te lachen en roepen: “Met de bakfiets, in de auto en op de fiets!”  “En we moeten wel een beetje opschieten, anders wordt het echt een brunch”.

En natuurlijk is alles Coronaproof. Ook daar is over nagedacht. Met mondkapjes, handschoenen en zoveel mogelijk voorverpakt. “De broodjes pakken we met de tang”

De meiden praten lekker veel door elkaar heen tijdens het interview. En zijn het eigenlijk continu met elkaar eens. “We hebben er heel veel zin in en we hopen eigenlijk dat alle mensen er een beetje vrolijker van worden. We kunnen niet wachten op de reacties van de mensen!”

Ben je benieuwd naar nog meer vrijwilligerswerk? Kijk dan op de vacaturebank van de vrijwilligerscentrale.

“En toen zat ik ineens thuis en wat nu?”

05/10/2020 - Samen met Jolanda Hagens, vrijwilliger van het Retro Atelier zit ik op een prachtige retrobank, midden in de winkel van het Retro atelier. Hier hebben we een gesprek over haar vrijwilligerswerk en de aanleiding hiervoor: haar carrière switch.

Hoger doel van het Retro atelier

Jolanda vertelt: “Het leuke van het Retro atelier vind ik dat Ingrid er niet alleen hele leuke retro spullen verzameld en verkoopt, maar ook dat ze een hoger doel heeft. Namelijk jongeren met een afstand tot de arbeidsmarkt, een veilige werkplek te geven. Jongeren die vastlopen om welke reden dan ook, de kans geven om vaardigheden op te doen en ze te laten zijn wie ze zijn.

Ze heeft als doel hier echt een veilige plek te creëren en iets goeds te willen doen voor jongeren, dat vind ik zo mooi.”

Van jeugdverpleegkundige naar meubelmaker

“Ikzelf ben nu nog maar een paar maanden geleden gestopt met mijn werk als jeugdverpleegkundige. Ik liep al een aantal jaar met de gedachte rond om te stoppen. Toen er in ons team teveel formatie was dacht ik , ik neem de sprong in het diepe en stop er ‘gewoon’ mee. Toen had ik eigenlijk nog niet echt een idee wat ik wilde doen. Maar wel dat ik nu ècht iets wilde gaan doen wat ik leuk vind. Ik ervoer steeds meer onvrede in mijn werk, en ik haalde er geen energie meer uit”

“Maar toen zat ik ineens thuis. En wat nu? Ik wist wel dat ik graag met mijn handen werk. En ik was ooit een coachopleiding begonnen, maar had  nog niet heel duidelijk hoe ik het kon toepassen en wat ik daar nou mee wilde doen”.

“Maar het idee om wat met mijn handen te doen, dingen mooi maken bleef mij maar trekken. Ik ben eerst naar meubelmakers gegaan met heel veel vragen; wat is de route, hoe kom ik hier, wat houdt het vak precies in? Ik heb erg leuke en boeiende gesprekken gehad, waarin ik steeds meer duidelijk kreeg; ik wil meubelmaker worden!”

“Zo ben ik hier als vrijwilliger bij het Retro atelier terecht gekomen. Door meubels op te knappen kan ik mijn vaardigheden opdoen en ik kom hier ook veel in contact met meubelmakers, dat is zo bijzonder. Het komt ineens op mijn pad”.

Jolanda vertelt dat zij sinds kort is gestart met de opleiding tot meubelmaker. “En ik werk in de Bouwloods, waar ze dezelfde drive hebben als Ingrid want daar coachen ze ook mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Dat is ontzettend leuk.”

Groeien door vrijwilligerswerk

“Via een kennis hoorde ik van het Retro atelier en ik ben er maar meteen op afgestapt. Omdat ik bij Nul begin als meubelmaker heb ik een hele rustige tijd om te beginnen. Ik kan  hier lekker een beetje aanrommelen, zo kan ik langzaam in mijn carrier switch groeien. Ik vind het eerlijk gezegd best wel spannend maar door vrijwilligerswerk te doen kan ik zonder al teveel druk te voelen me toch ontwikkelen. Ik ben met mijn 56 jaar niet de jongste meer, maar ik heb ook nog wat jaren te gaan natuurlijk. Ik laat me niet teveel leiden door belemmerende gedachten die ik van vroeger heb meegekregen en over geldzorgen. Die moet ik echt loslaten.

Over haar reden om vrijwilligerswerk te doen vertelt zij: “Iets bijdragen aan de maatschappij vind ik belangrijk. Ik ontmoet allerlei mensen, er komen hier zoveel verschillende mensen binnen. Sommigen komen gewoon kijken, de ander heeft weer een heel verhaal over vroeger. Dat werkt heel stimulerend. Het geeft veel energie.”

Meer weten over het retro atelier? Kijk dan op https://www.gaafkind.nl/  Of over vrijwilligersfunctie bij het Retro atelier of andere organisaties? Kijk dan op de vacaturebank van de vrijwilligerscentrale.

“Vrijwilligerswerk werkt verbindend”

19/08/2020 - In deze tijd waarin de maatregelen rond het Coronavirus weer wat losser worden, wordt de keuze van vrijwilligerswerk ook weer wat ruimer. Steeds meer vrijwilligers zijn aan het werk en er komen veel mooie, inspirerende verhalen voorbij die de Vrijwilligerscentrale graag laat zien.
Dit keer interviewt de Vrijwilligerscentrale Emilie Heeneman, collectant voor het KWF.

Het KWF zoekt nog mensen die willen collecteren in de eerste week van september. Voor meer informatie hierover kun je bellen met Iet van der Feltz (030-2288481).

Rita en Juliëtte zijn vrijwilligers in het Ronald McDonaldHuis

13-07-2020 - “Als we met z’n allen op de wereld iets vrijwillig doen, ziet de wereld er anders uit”

Samen met Rita en Juliette zit ik aan de grote tafel in het Ronald McDonaldHuis, locatie het Buitenhuis in De Bilt. Een schaal met heerlijke koeken op tafel en twee gezellige vrouwen, die met heel hun hart al 30 jaar en 15 jaar vrijwilligerswerk doen.

Rita is vanaf de eerste dag dat het Ronald mc Donaldhuis startte, 30 jaar geleden begonnen als vrijwilliger. Gedreven door de wil om mensen te helpen en iets nieuws op te starten. Rita vertelt: ‘Ik heb de groei vanaf de allereerste start meegemaakt. Dat is ontzettend leuk, alle ontwikkelingen meemaken en er verandert veel. Maar wat er nooit verandert, mensen komen hier met een ziek kind. Iedereen reageert daar natuurlijk op zijn eigen manier op.

 “Omdat dit huis wat kleiner is dan de andere locatie van het Ronald McDonaldHuis aan de Lundlaan, is het contact dat je hebt met de ouders ook iets intiemer.  De maatschappij is toch individualistischer geworden, en dat zie je hier ook wel terug. Mensen willen, meer dan vroeger, het zelf doen. Dus het vraagt heel goed aanvoelen of men wel zit te wachten op een praatje.”

Rita vult aan: “Jawel, maar iedere ouder praat natuurlijk graag over zijn eigen kind. Vaak hoef je maar iets te zeggen en dan gaan ze. Laatst vroeg ik alleen maar aan een vader; Bent u hier al lang? En toen kwam het hele verhaal eruit. Dat is zo begrijpelijk en goed voor de verwerking”.
We hoeven echt geen hoogstaande tips te geven, maar juist in het gewone, in de liefde zit de kracht. Zoals, pak je wel je rust, of wil je wat drinken? Het is maar zo klein.”

“Laatst was er een gezin uit Curaçao, die in de nacht was aangekomen; dan stel ik voor om even boodschappen samen te doen die ochtend. Ze kennen natuurlijk de weg niet. Om dit voor mensen te kunnen betekenen, is zo fijn en waardevol”.

Het is echt niet alleen maar verdriet hier. Rita vertelt in de 30 jaar drie keer naar een begrafenis geweest te zijn. Juliëtte vertelt dat je vaak een band op bouwt met mensen, maar niet altijd. Daarom is het ook genoeg om maar 3 of 4 uurtjes te werken, zodat je niet alle in’s en out’s kent en het niet teveel mee naar huis neemt.

Rita zegt; ”We hebben echt hard vrijwilligers nodig. Je geeft als vrijwilliger natuurlijk, maar mijn overtuiging is dat ik er meer voor terug heb gekregen. Van de lieve collega’s hier, van de organisatie, maar ook van de bewoners zelf. Het relativeert mijn eigen leven, maar je krijgt heel verrijkende gesprekken. Met je voeten op de vloer en in het nu. De kijk op het leven verrijkt enorm. En ik kan ook weer teruggeven aan hen. Daar hoef ik niet over na te denken, dat gaat vanuit liefde.

Juliëtte zegt tot slot; het management hier is zo fantastisch, zij dragen ons op handen. Dat is echt niet in elke organisatie zo. Daarom hou ik het ook zo lang vol. Er wordt naar ons geluisterd en ik voel me gewaardeerd. En daar neem ik echt mijn petje voor af, want er zijn wel meer dan 300 vrijwilligers. Je bent niet een nummer, maar we zijn gewoon Rita en Juliëtte.

Kijk voor meer informatie over de vacatures bij de het Ronald McDonaldHuis of andere vacatures op mensdebilt.nl.

Vrijwilliger Norien aan de lijn

30-04-2020 - Vandaag bellen wij Norien Hulsebosch, vrijwilliger bij onder andere de Biltse telefoonlijn. Deze bellijn is opgezet door Samen voor De Bilt en MENS De Bilt, zodat mensen die vanwege het coronavirus noodgedwongen alleen thuis zitten toch een praatje kunnen houden.

Vrijwilliger Jos vertelt

29-03-2020 - In deze tijd waarin de maatregelen rond het Coronavirus zijn aangescherpt en iedereen thuis zit, zijn er ontzettend veel mensen die zich vrijwillig inzetten om anderen te helpen. Er komen veel mooie, inspirerende verhalen voorbij die de Vrijwilligerscentrale graag laat zien.    
Met de telefoon op speaker bellen wij Jos van Beerschoten, al jaren vrijwilliger bij MENS De Bilt.

Boodschappen service
Jos is normaal gesproken vrijwilliger op de BoodschappenPlusBus bij MENS De Bilt. Momenteel is deze dienst veranderd in  “De Boodschappenservice”’ :  Voor mensen die zelf geen boodschappen kunnen halen, of geen mensen in hun omgeving hebben om dit te doen.
Jos vertelt: ”Ik krijg een boodschappenlijstje door, en boodschappen haal ik dan uit de supermarkt en breng ze bij de mensen thuis. Ook pakketten van de Voedselbank breng ik rond voor de mensen die zelf de voedselpakketten niet kunnen ophalen.”

Niet alleen maar Corona
De mensen die de boodschappen ontvangen behoren vaak tot de risicogroep. “Maar ik zorg heel goed voor mezelf hoor” zegt Jos. “Ik zet de boodschappen dan voor de deur, of op de drempel, en zorg dat we anderhalf meter afstand houden. Het contact is soms kort en dan ben ik snel weer weg. Maar de andere keer maak ik een praatje en probeer het over de gewone dingen te hebben en niet teveel over alleen maar Corona.”
“De mensen zijn zo ontzettend dankbaar dat ik dit voor ze doe. En ze vinden het  fijn dat er een gewone bus staat en niet eentje van de Voedselbank. De mensen zouden zich anders toch erg opgelaten voelen”.